Pociągiem na molo.

Bo czasem telefon zastępuje aparat. 

Yafa

Stary port.

Miejsce w którym roi się od małych knajpek i niewielkich manufaktur. 

Niestety wszystko ginie za obskurnymi murami i pod stertą brudu.

Bo w każdym z nas...

A pamiętacie jak to było być dzieckiem ? 

Bazgrać kredą po asfalcie ? 

Plaża, tego im zazdroszczę.

Podróż się już skończyła, wspomnienia i zdjęcia pozostały. 

Tamten dzień był zadziwiający, rozpoczął się kilkadziesiąt godzin wcześniej a jeszcze tyle było przed nami. Niedawno byliśmy w zimnej Polsce a teraz chodziliśmy po delikatnym piasku i moczyliśmy zmęczone stopy w ciepłym morzu. Niesamowite uczucie. Przecież to był koniec października a dookoła ludzie wylegujący się na ręcznikach zażywali kąpieli słonecznych. 

Brzegiem biegali ludzie, inni odbijali drewnianymi paletkami małe gumowe piłeczki, ktoś łowił ryby a na plażę schodził surfer. 

Iść rano, przed pracą popływać w morzu. Czy można wymarzyć sobie lepszy sposób na nabranie sił przed resztą dnia? 

Dzień się dopiero rozpoczynał, przed nami było sporo do zobaczenia dlatego postanowiliśmy położyć się na piasku i nabrać trochę sił. 

Piasek dookoła, szum morza i ciepłe poranne słońce. Zasnąłem na chwilę. 

Po przylocie chwil kilka.

Nowy kierunek obrany i już od kilu dni przemierzamy kraj pełen kontrastów. 

Kraj, który w moim odbiorze jest jakąś dziwną mieszaniną kultury arabskiej i żydowskiej, ostro inspirowany Ameryką i rozpaczliwie szukający swojego miejsca gdzieś w Europie. Izrael, bo o nim mowa robi wrażenie, a czy pozytywne czy negatywne trudno rozstrzygnąć. 

Izrael jest brudny, zaniedbany, głośny, śmierdzący, drogi i nieprzyjazny, ale Izrael jest też piękny, gościnny, uporządkowany, zaskakujący, uśmiechnięty i pociągający. Jaki jest Izrael naprawdę? Nie mam pojęcia ale na pewno jest zachwycająco nieprzeciętny.

Pierwszy dzień wyprawy. Absurdalnie długa podróż pociągiem z Opola do Warszawy.
Wyżerka w Burger King. Kantor, szekle i dolary. Kawa w Filtrach. Okęcie na zakończenie.
Lot samolotem krótszy niż przejazd pociągiem i jest.
Izrael, ziemia święta, chyba dla zbyt wielu kultur.

Jedziemy pociągiem z lotniska do Tel Awiwu, na tablicy informującej jaka to stacja wyświetlają się jakieś dziwne znaczki. Stację oczywiście przegapiliśmy i wysiedliśmy na jakimś odludziu. Wsiadamy w pierwszy powrotny, wychodzimy z dworca i naszym oczom ukazuje się pole namiotowe czy inne slamsy. Pojęcia nie mamy co to było bo wszędzie dookoła otaczają nas te dziwne znaczki.

Szybkie zorientowanie się na jakiej ulicy jesteśmy, spojrzeliśmy na mapę i udaliśmy się na plażę i do hostelu. Hostel całkiem fajny, blisko plaży z miłą obsługą, Sky Hostel się nazywa. Zostawiamy plecaki w przechowalni i idziemy na plażę. 

Spacer po plaży, krótka drzemka na piasku, dziwne miejsce, bazar i Jaffa, lody na patyku. 

Ale o tym kiedy indziej. 

Ło ja Ciebie, jak mnie tu dawno nie było. 

Lekka przerwa konieczna była, by ruszyć z nowym projektem. 

Klik

Ostatnio łapaliśmy promienie słoneczne w Wiedniu, a jutro pora na nowy kierunek. 

Szykuje się ostre trzepanie bagaży na lotnisku i niezły trip przez cały kraj.